Verjaardag

Ik mocht van mijn vrouw tot half 10 uitslapen terwijl zij naar het politieburo afdeling nummerbewijzen ging om de eigendomspapieren van mijn schoonvader's Zundapp na 9 jaar eindelijk op zijn naam te krijgen. Uiteraard moest er daarvoor een uittreksel uit het bevolkingsregister gehaald worden aan de andere kant van de stad, waarvoor een plakzegel van 5 eurocent nodig was
die je WAARSCHIJNLIJK bij het postkantoor in het centrum kon kopen... Het leek weer een lekkere drukke maar toch onproductieve dag te worden.

s' Morgens werden we verrast door de eerste regenbui sinds we hier zijn. Verfrissend, maar een uur later is het weer net zo heet. Voor het middaguur zaten we onaangekondigd bij de directeur van een grote bank om de financierings-situatie voor de nieuwe auto te bespreken. Na het "Als u kunt aantonen dat u in Suriname veel geld verdient, kan ik u pas wat lenen" en "We kunnen de regels niet buigen, ook al verdient uw vader relatief gezien een godsvermogen als pensioen in het buitenland" stonden we weer buiten. De blik van de man toen ik hem vertelde dat ik dan maar ad-hoc als financier op zou treden zodat mijn schoonvader alsnog over de auto zou kunnen beschikken was onbetaalbaar! Binnen een uur had ik mijn tweelingbroer in Nederland aan de lijn die mijn spaarrekening leegde en naar Suriname overmaakte. Vanwege het tijdsverschil zou het pas de volgende ochtend aankomen...

Om 14:30 stonden we op de begraafplaats om officieel de naamplaat van mijn schoonmoeder te plaatsen, compleet met dominee en een hele zak cement. Die kreeg hij mee naar huis "voor zijn moeite". In de late middag zijn we de stad in gegaan om een verjaardagskado voor mijn vrouw te kopen. Naast de gouden oorbellen die ze al 2 jaar wil ging er een hoop kapot spul over de toonbank dat omgesmolten of gerepareerd moet worden. Dat gaat behoorlijk wat kosten, maar omdat goud hier vaak illegaal gedolven en verhandeld wordt is het nog steeds veel goedkoper dan in Nederland. Bovendien is het dieper geel, en blijkt "18 Karaat" Surinaams goud vaak bij ijking in Nederland dichter bij 22K te zijn.

Terug in Blauwgrond moest ik al mijn Doe-Het-Zelf kennis tevoorschijn halen om een oude, kapotte electrische waterpomp te demonteren, repareren en aan te sluiten op het waternet. Het kostte dik 2 uur sleutelen en een hele sloot zweet, maar uiteindelijk had ik de boel aan de praat en redde ik mijn zwager van de ondergang. Hij had mijn vader de hele week al beloofd de grote 1200 liter watertank voor "het kookteam" te vullen en had op het punt gestaan de pomp weg te gooien en met emmers water te gaan sjouwen. Op typisch Surinaamse manier stond er nu een losse hydrofoor-pomp met allemaal "blote" electrische verbindingen, water rechtstreeks (dus illegaal, de pomp mag eigenlijk pas ACHTER de tank aangesloten worden) uit het waternet te zuigen via allemaal in elkaar geschoven plastic buizen en tuinslangen.

's Avonds een klein verjaardagsfeestje voor mijn vrouw. Lekker eten, taart en gezelligheid op het achterterras op Blauwgrond. En alweer te laat naar bed...