Het platteland

Het was vandaag weer een lange dag. Om 7 uur werd ik gewekt door een repeterend luid gebrom; moeder de vrouw had besloten de was te doen. In Suriname gebruikt men voornamelijk "semi-automatische" wasmachines. De kleren in de kleremixer, water (met een emmer) en poederzeep erin, 15 minuten laten mixen (door het fysiek contact van het schoepenrad in de bodem met de kleren slijt alles hier enorm snel), water eruit laten lopen, nog 2x vullen en mixen met schoon water, dan overzetten in het centrifugeertrommeltje met het formaat van een flinke colafles. Helaas, die deed het niet. Dus naar Blauwgrond voor de rest van het proces. Ik bleef achter met de kinderen die Portugees gesproken, Engels ondertitelde cartoons keken omdat op het andere net "The Wedding Crashers" was, een film die in Nederland volgens mij nog niet eens in de bioscoop is... De cambio, het internetcafe en benzine tanken vulden de rest van de ochtend. Er bleek een plastic zak als afsluiter in de vulopening gepropt, dus voor een vrijwillige bijdrage van 2 euro kreeg ik een tweedehands exemplaar van de pompbediende. Helaas waren we te laat om bij de autosloperij langs te gaan want ik moet 3 ruitbedieningsknoppen voor de auto kopen; de oorzaak dat ze vaak halverwege blijven steken.

's Middags gingen we naar Lelydorp, een voornamelijk Javaans dorp halverwege Zanderij. Op bezoek bij een oom, die in zijn eentje in een huis woont met 3 hectare grond en koeien. Hij ging onmiddelijk zijn aanplant oogsten voor ons, zodat we een paar uur later weggingen met zuurzak, mandarijnen, sinaasappels, spaanse pepers en markoesa (passievrucht). Daarna op bezoek bij zijn dochter thuis, die langs de hoofdweg van Lelydorp een eettentje bezit. De kookfabriek draaide op volle toeren; patat werd gesneden en gefrituurd in grote wokken, de barbeque (gemaakt van een enorme doormidden gesneden gasbom) rookte en iedereen rende af en aan. Desondanks werd er direct een grote tafel aangesleept en kwamen er de lekkerste dingen op tafel. Bijzonder gezellig; tot in de kleine uurtjes gegeten en tori gepraat, al dan niet doorspekt met dubbelzinnige grappen. Iedereen was doodmoe bij de thuiskomst. De meisjes zijn nog steeds niet gewend aan het douchen met uitsluitend koud water dus dat was weer een inspannend half uurtje voordat we zelf naar bed konden, wetend dat we 5 uurtjes later weer op moesten. Morgen naar 4 zondagsmarkten en ColaKreek; Indo Latino Festival.