Geen foto

Vandaag bliezen we uit van 2 dagen zwerven. Muriel was vanmorgen nog bezig met het eigendomsbewijs van de Zundapp van haar vader; na een week rondrennen en slijmen bij de mensen met de benodigde stempels staat de brommer nu eindelijk op zijn naam, iets wat haar broertje in 9 jaar niet voor elkaar kreeg. Ik veegde het huis, draaide een wasje en verbond Leilani, die eindelijk slaagde in haar pogingen haar vinger in de ventilator te steken.

De Hilux werd bij een autowasserij gedumpt, want hoewel we hem zondag weer helemaal vuil gaan maken met een tripje naar Brownsberg, is mijn schoonvader een beetje een Pietje Precies. In een vuile auto naar de moskee zag hij niet zitten, hoewel hij met lede ogen toezag dat we 11 Euro neertelden voor een schoonmaakbeurt van binnen en buiten. Hij sputterde dat hij zelf thuis water en zeep had, en toen we de Vitara bij de specialist dropten voor het repareren van de uitlaat, werd het hem te gortig; hij bleef achter om de werklui op de vingers te kijken. Hoewel ik wist dat we hem (als lasser in hart en nieren) op de ziel trapten door het te LATEN doen, voelen we de laatste dagen het einde van de vakantie naderen en willen we alles DIRECT regelen, niet "morgen of volgende maand"... Vooral ikzelf dram verschrikkelijk; niet erover praten, of denken, of wat dan ook; NU DOEN! Al dat afstel en uitstel hier begint me te ergeren.

Toen Muriel terug was ben ik naar een FM Modulator op zoek gegaan, om de Japanse radio de Surinaamse zenders te laten opvangen. Ik werd van Yao Fa, naar Cheung's, naar Maximum gestuurd. Het groepje verkopers bij de laatste firma nam
me op de korrel vanwege mijn Nederlandse uitspraak en woordgebruik ("spectrum" is toch een redelijk normaal woord?), totdat de eigenaar toevallig binnenstapte en mij (na 10 jaar afwezigheid) niet alleen herkende maar ook mijn naam nog bleek te weten (vanwege mijn verleden in de auto-onderdelenhandel). Hij wist te vertellen dat Yao Fa het "zeker" kon doen... Daar was ik vandaag als 1e geweest, en hadden ze me tijdens mijn uitleg aangekeken of ze water zagen branden, net als bij de 5 zaken waar ik sindsdien geweest was. Op mijn vertwijfelde vraag dat er toch zeker wel iemand een oplossing wist voor die duizenden auto's die elke maand ingevoerd werden met hetzelfde probleem, zei hij droog; "Ik verkoop mooie autoradio's hoor...". Ja dag Jan, een perfecte dubbel DIN CD-radio met equalizer van $ 400,- weggooien terwijl er een oplossing van $ 20,- voor is?! Ik kijk wel even op het internet... Wat het hier trouwens OOK nauwelijks doet! Ik zit echt knarsetandend een UUR te doen over het uploaden van 2 berichtjes en 10 foto's, wat me thuis op mijn 3 Mb/s verbinding nauwelijks 2 minuten zou kosten...

In de namiddag op bezoek bij een vriendin van mijn vrouw en daarna eten bij een andere vriendin haar eethuisje op Blauwgrond; het excellente "Mirosso" (Surinaams voor "mierenhoop"). Daar sloot Leilani zichzelf op in de auto terwijl de sleutel in het contact zat. Muriel deed wat ze het beste doet; in paniek raken in een noodsituatie, terwijl ik naar het huis van haar vader op Blauwgrond liep (500 meter) om de reservesleutel te halen. Eenmaal thuis vernieuwde ik in een verloren uurtje het laatste doorgebrande lampje van de CR-V en verwijderde 4 lelijke Japanse stickers van de "stierevanger" en het achterruit van de CR-V, ik ben nou eenmaal net zo'n Pietje Precies als mijn schoonvader waar het auto's betreft... Nu nog een mooi omhulsel voor de reserveband die aan de achterklep hangt, en dan is hij compleet.