Nerveus? Moi?

Nog 5 daagjes te gaan...

Vandaag mijn laatste werkdag gehad. Een foute keus; na 4 dagen cursus in Amsterdam (onder de rook van Schiphol; ik heb zelfs de SLM Boeing daar zien staan) had ik vrijdag eigenlijk vrij moeten nemen; ik was er in het geheel niet bij. Een splijtende hoofdpijn herinnerde me eraan dat ik deze week had moeten gebruiken om de laatste eindjes recht te breien. En zoals het een vakantie naar Suriname siert; het waren er genoeg! Ook al heb je alles 2 weken van tevoren klaar dan ontstaan er op het laatste moment NIEUWE losse eindjes...

Tijdens een telefoongesprek met mijn schoonzus in Suriname over het ophalen van de sleutel van ons vakantieverblijf, kwam ze met de terloopse opmerking dat we wel even wat kadootjes moesten regelen voor de mensen die de afgelopen 3 jaren de honneurs hadden waargenomen bij de "feesten" ter ere van mijn schoonmoeder.

"Wat kadootjes" ontaarde in een bestellijst die makkelijk 2 koffers zou kunnen vullen. Na enige onderhandeling bleef over; "Mekka-tapijtjes" & handdoekensets voor de 12 heren die het bidden voor hun rekening hebben genomen, en hoofddoeken & leren portemonnee's voor de 5 kookdames. Niet alleen een extra monetaire investering van 350 euro maar ook een HELE koffer aan ruimte! Ik zou er goudgeld voor over hebben gehad om dit te hebben geweten VOORdat we de 3 dozen op de boot gezet hadden, ware het niet dat we DAT inmiddels niet meer hebben... Mijn eerdere denkwijze dat we deze mensen zouden belonen voor hun belangeloze (...) inzet wanneer we daar waren werd teniet gedaan door hun vraag/eis naar "doro-see"* producten. Niet dat ik ze niet wil genoegdoen, maar de optie om dit ter plaatse te regelen wordt hiermee doorkruist. Anyway; we zitten nu op een strak schema om alles voor elkaar te krijgen, niet in de laatste plaats omdat er tegelijkertijd een grote verbouwing in ons huis plaatsvind. We moeten dus onze tijd verdelen tussen werk, de gewoonlijke taken in het huishouden, de aannemer in het gareel rammen, Suriname-voorbereidingen, en aardse dingen als kranen uitzoeken. Niets uitzonderlijks dus!

Uiteraard hebben Leilani en Tamara dit ogenblik gekozen om behoorlijk ziek te worden. Niet alleen ziet het ernaar uit dat dit gaat duren tot minimaal de 2e week van de vakantie maar ze zijn beiden onuitstaanbaar; dit belooft wat voor de vlucht. Welke overigens in de afgelopen week geheel volgeboekt lijkt te zijn. Er zal wel een "last minute" aanbieding zijn geweest die ik vanwege die cursusweek gemist heb. Waarmee onze hoop op een relatief leeg vliegtuig en dus wat flexibiliteit in de zitvoorzieningen, vervlogen lijkt.

"Well, what the hell"; we rijden nu gewoon mee op de achtbaan die deze vakantie weer schijnt te worden. Ik hoop alleen dat we wat tijd over houden om leuke dingen te doen; het bezoeken van Leonoor Wagenaar en haar in aanbouw zijnde schip "Mi Gudu" (http://www.parool.nl/reizen/), zwemmen en eten op resort "De Plantage" bij de voormalige cacaoplantage Monpellier in Commewijne, het bezoeken van familie en vrienden in heel stad en land...

Het heeft de potentie een goede tijd te worden, mits we niet toegeven aan het langzame ritme waarop de dingen gebeuren daar. Of wellicht is dat JUIST wat we nodig hebben.... Misschien gaan we zelfs elitaire dingen doen als zwemmen en dineren bij de (bij stagaires geliefde) toeristenhotels Torarica en Krasnapolsky, populair "Tor" en "Krasje" genaamd.

* PS "Sranang Tongo" (de lokale taal) is doorgaans redelijk te ontcijferen voor de oningewijde, mits enige kennis van Engels en Spaans/Portugees voorhandig is. De term "doro-see" is duidelijk afgeleid van "door" en "side"; buitendeurs/lands dus... Zelfs de groet "Fa Wakka" is terug te leiden naar het portugese "Como VAI?" en het engelse "walk"; "hoe loop je?" oftewel "Hoe gaat het?". Deze groet hoort overigens beantwoord te worden met het antwoord/de wedervraag "Fa foe joe?" (uitgesproken als "Fafjoe?"; surinamers slikken bijna alle medeklinkers in die tussen woorden ontstaan) oftewel "How (for/are) you?" inplaats van een werkelijke weergave van hoe het met JOU gaat, goed of anderzijds... Wel zo vriendelijk, en een klein uitstel van de klaagzang waarin Nederlanders zowel als Surinamers ontaarden na deze openingszin. ;-)

PPS; zelfs de computer-gestoorde lezers zullen wellicht bemerkt hebben dat ik een technisch foefje gebruik om bovenin de lijst met Suriname-gangers te bivakkeren; gewoon een "woonplaats" opgeven met een lage ASCII-waarde; de B van Blauwgrond; de wijk waar mijn schoonvader woont. Ik heb geen excuus; ik ben een internet-slet...